Rabat
Rabat
De stad ligt aan de Atlantische kust in het noordwesten van Marokko, 40 km ten zuiden van Kenitra en 240 km ten zuidwesten van Tanger en de Straat van Gibraltar, en 87 km ten noordoosten van Casablanca. Het is gescheiden van de stad Salé aan de monding van de Bouregreg, vandaar hun bijnaam "zustersteden"
Administratief gezien komt zijn grondgebied - te onderscheiden van dat van de agglomeratie Rabat inclusief zijn voorstad - met een oppervlakte van 118,5 km27 overeen met dat van de prefectuur Rabat, dat sinds de terugkeer naar het principe van eenheid van de stad in 20028 enerzijds samengesteld uit de stedelijke gemeente Rabat, verdeeld in vijf districten; aan de andere kant is de stedelijke gemeente Touarga, waar het koninklijk paleis is gevestigd, ingesloten in de eerste. Bij de laatste volkstelling in 2014 telde de bevolking 577.827 inwoners5, waarmee Rabat de 7e grootste stad van het koninkrijk is. Met zijn buitenwijken vormt het de op een na grootste agglomeratie van het land na die van Casablanca
De stad werd in 1150 gesticht door de Almohaden die er een citadel bouwden (die de Kasbah van de Oudaya's werd), een moskee en een residentie. Het was toen wat een ribat wordt genoemd ("fort" 11). De huidige naam komt van Ribat Al Fath, "het Overwinningskamp". Later breidde en voltooide de kleinzoon van Al-Mūmin - Ya'qub al-Mansūr - de stad, inclusief het omringen met muren. Vervolgens diende het als basis voor Almohad-expedities in Andalusië.
Na 1269, toen de Meriniden Fez als hoofdstad kozen, kwam Rabat in een periode van verval. Zo meldde de Moorse ontdekkingsreiziger Hassan al-Wazzan dat er in 1515 slechts 100 bewoonde huizen waren. In 1609, na het decreet van de verdrijving van Filips III, vonden 13.000 Morisco's daar een toevluchtsoord, waardoor de stad nieuw leven werd ingeblazen. Tot de 19e eeuw stond Rabat bekend als Salé-le-Neuf.
In 1912 maakte Lyautey Rabat tot de zetel van de resident-generaal en de hoofdstad van het Franse protectoraat in Marokko13. In 1956, na de Marokkaanse onafhankelijkheid, bleef de stad de hoofdstad van het land
Sinds 2012 staat een aantal sites in Rabat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De stad behaalde ook de tweede plaats in de CNN-ranglijst van "Beste toeristische bestemmingen van 2013"
De stad ligt aan de Atlantische kust in het noordwesten van Marokko, 40 km ten zuiden van Kenitra en 240 km ten zuidwesten van Tanger en de Straat van Gibraltar, en 87 km ten noordoosten van Casablanca. Het is gescheiden van de stad Salé aan de monding van de Bouregreg, vandaar hun bijnaam "zustersteden"
Administratief gezien komt zijn grondgebied - te onderscheiden van dat van de agglomeratie Rabat inclusief zijn voorstad - met een oppervlakte van 118,5 km27 overeen met dat van de prefectuur Rabat, dat sinds de terugkeer naar het principe van eenheid van de stad in 20028 enerzijds samengesteld uit de stedelijke gemeente Rabat, verdeeld in vijf districten; aan de andere kant is de stedelijke gemeente Touarga, waar het koninklijk paleis is gevestigd, ingesloten in de eerste. Bij de laatste volkstelling in 2014 telde de bevolking 577.827 inwoners5, waarmee Rabat de 7e grootste stad van het koninkrijk is. Met zijn buitenwijken vormt het de op een na grootste agglomeratie van het land na die van Casablanca
De stad werd in 1150 gesticht door de Almohaden die er een citadel bouwden (die de Kasbah van de Oudaya's werd), een moskee en een residentie. Het was toen wat een ribat wordt genoemd ("fort" 11). De huidige naam komt van Ribat Al Fath, "het Overwinningskamp". Later breidde en voltooide de kleinzoon van Al-Mūmin - Ya'qub al-Mansūr - de stad, inclusief het omringen met muren. Vervolgens diende het als basis voor Almohad-expedities in Andalusië.
Na 1269, toen de Meriniden Fez als hoofdstad kozen, kwam Rabat in een periode van verval. Zo meldde de Moorse ontdekkingsreiziger Hassan al-Wazzan dat er in 1515 slechts 100 bewoonde huizen waren. In 1609, na het decreet van de verdrijving van Filips III, vonden 13.000 Morisco's daar een toevluchtsoord, waardoor de stad nieuw leven werd ingeblazen. Tot de 19e eeuw stond Rabat bekend als Salé-le-Neuf.
In 1912 maakte Lyautey Rabat tot de zetel van de resident-generaal en de hoofdstad van het Franse protectoraat in Marokko13. In 1956, na de Marokkaanse onafhankelijkheid, bleef de stad de hoofdstad van het land
Sinds 2012 staat een aantal sites in Rabat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De stad behaalde ook de tweede plaats in de CNN-ranglijst van "Beste toeristische bestemmingen van 2013"