Valse deuren
Achterin de dodentempels en graven van het oude Egypte liggen de valse deuren die fungeerden als poort naar de onderwereld. Men geloofde dat de valse deuren een communicatieverbinding waren tussen de werelden van de levenden en de doden, waardoor de geest van de overledene de onderwereld kon binnenkomen en verlaten. Het familielid van de overledene dacht dat de deur gebruikt kon worden om met de doden om te gaan, aangezien de familie van de overledene offers voor de deur plaatste, dus het was ongebruikelijk om iets te vinden


De structuur van de valse deuren
De valse deur was gesneden uit een enkel blok kalksteen of hout, ze zouden de deuren pintten met zwarte spikkels om op graniet te lijken, en in het midden van de deur is een vlak paneel met verschillende paar deurstijlen rond om te geven de illusie van diepte, kozijnen en een doorgang en uitgehouwen direct boven het middenpaneel van de deur is een halfcilindrische trommel. De deuren bevatten ook veel inscripties en teksten die de deugden van de overledene demonstreren en positieve wensen uitdrukken voor het hiernamaals, plus een reeks offergaven waarvan werd aangenomen dat ze de overledene in staat zouden stellen om deel te nemen aan offers die in naam van de koning aan de belangrijkste goden werden aangeboden. of in offergaven die door familieleden rechtstreeks aan de overledene werden aangeboden, omvatte het ook een kruik voor degenen die de overledene zouden schaden en een zegen voor iedereen die een offer wilde brengen.


De geschiedenis van de valse deuren in het oude Egypte
De valse deuren zijn ontelbare keren getransformeerd door de geschiedenis heen, zoals het voor het eerst werd gebruikt in de mastaba's van de derde dynastie van de oude koninkrijken, zoals te zien is op de Djoser Saqqara-tempel, maar ze waren afgeleid van het nissenpaleis-façademotief uit de vroege dynastieke periode. Het gebruik van de valse deuren werd algemeen en universeel in de 4e tot en met de 6e dynastieën en zelfs de stijl van de decoratie lijkt te veranderen naarmate beelden van de overledene uit de valse deur tevoorschijn komen. Tijdens het nieuwe koninkrijk Egypte (155-712 v.Chr.) Werd de valse deur geassocieerd met een kapel die bekend staat als ‘Het horende oor’ die zich in de buitenmuur bevond nabij de achterkant van de tempel, dicht bij het heiligdom, omdat men geloofde dat die zou fungeren als een directe manier van communicatie met de goden. Na het einde van het nieuwe koninkrijk nam de populariteit van de valse deuren af ​​en werd vervangen door stèles, later werden de valse deuren zeer populair in het interieur van zowel huizen als graven van het oude Rome.